με ασαφή χρονική αφετηρία, σαν ανάγκη των καιρών. Με την παρουσία του προσέδωσε νόημα στην ζωή του και στις ζωές μας, μέσα από το χιούμορ, τον αυτοσαρκασμό και την αγαπημένη του τέχνη. Ο «αστός» αδελφός μας λειτούργησε πιο ανατρεπτικά από εμάς τους «προλετάριους». Η εκπληκτική, ανθρωπολογικού χαρακτήρα, μεταλλαγή του, με την προσπάθεια αυτοσυνειδησίας και τροποποίησης των σχέσεών του τόσο μαζί μας όσο και με όλο το περιβάλλον του, είναι μνημειώδης και ελπιδοφόρα. Ο άνθρωπος που θέλει, μπορεί να αλλάζει και να βελτιώνεται καθημερινά. Ο δικός μας Γρηγόρης μας το απέδειξε και μας το δίδαξε. Είμαστε, όλοι μας, υπερήφανοι για την αριστοκρατική, επιβλητική, πληθωρική, πρωταγωνιστική και ταυτόχρονα άκρως λαϊκή, υπομονετική και αυτοπεριοριστική παρουσία, του. Μία ευγενική μορφή που έτεινε, και με τις ακόρεστες αναζητήσεις του, προς τον Υπεράνθρωπο του Νίτσε, χωρίς ποτέ να χάσει την επαφή του με την πραγματικότητα που τόσο βαθειά τον πλήγωνε. Φίλε μας Γρηγόρη, θα μας λείψεις πάρα πολύ, το κενό σου δυσαναπλήρωτο, η αναχώρησή σου χαμηλώνει και μικραίνει την συλλογικότητά μας, που τόσο αγάπησες. Θα μας λείψει το υπέροχο γέλιο σου, ο αυτοσαρκασμός σου, η αυτοκριτική σου διάθεση, ο πολιτισμός σου. Αδελφέ μας Γρηγόρη, παρά την ανείπωτη πίκρα μας σου υποσχόμαστε ότι θα συνεχίσουμε, αυτό που μαζί ξεκινήσαμε, την μικρή-μεγάλη προσπάθεια αφύπνισης όλων μας και θεωρούμε χρέος μας την υλοποίηση της διακαούς επιθυμίας σου «να βγούμε στην κοινωνία». Τέλος φίλε μας Γρηγόρη, δεν θα αλλάξουμε ποτέ το όνομα της συλλογικότητάς μας, θα μείνει όπως το επιθυμούσες : «Ακαδημία Πλάτωνος Φλώρινας».
Φίλτατέ μας Γρηγόρη, σε ευχαριστούμε πάρα πολύ που συνέβαλλες, τα μέγιστα, στην δική μας μεταλλαγή, να γίνουμε πιο καλοί άνθρωποι.
Καλό σου ταξίδι αγαπημένε μας φίλε !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου