την υποχρέωσή της να πληρώσει μία δόση δανείου του. Το ΔΝΤ διαφέρει εντελώς από κάθε άλλο δανειστή, όπως τράπεζες, κράτη ή την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι τελευταίοι φαίνονται έτοιμοι να συμβιβαστούν ως ένα βαθμό και σε μακροπρόθεσμη βάση για την συνύπαρξη των εθνών στην ήπειρο και, σε κάθε περίπτωση, αποτελούν "διαπραγματεύσιμους" εταίρους. Με την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος, ο Πρωθυπουργός απέναντι στην Ευρώπη παρομοιάζεται με τον Ιωάννη Μεταξά, ο οποίος το 1940 απάντησε στο Ιταλικό τελεσίγραφο με το ηρωϊκό ΟΧΙ.
Από την άλλη πλευρά, το ΔΝΤ αντιπροσωπεύει το ελεύθερο διεθνές χρηματιστικό κεφάλαιο, αποτελεί τη λεγόμενη Διεθνή Εξουσία και είναι υπεράνω εθνών, χωρίς ανθρωπισμό, λογική ή έλεος. Βρίσκεται πίσω από κάθε πόλεμο και καταστροφή, υποθάλπει τον τζόγο, τα ναρκωτικά και την πορνεία και χρηματίζει διεφθαρμένους πολιτικούς και οργανώσεις. Παραδείγματα αποτελούν οι εμφύλιοι πόλεμοι στην πρώην Γιουγκοσλαβία, την Ουκρανία και την Αφρική, η υποβάθμιση χωρών της νότιας Αμερικής, της Ασίας και πρόσφατα της Ελλάδας και γενικά αποτελεί την πηγή σχεδόν όλων των παγκόσμιων "κακών". Η συμμετοχή στο κοινό νόμισμα προσφέρει στην Ελλάδα σχετική προστασία απέναντι σε ακόμα πιο απάνθρωπες πολιτικές. Σε περίπτωση εξόδου από την Ευρωζώνη η προστασία θα αρθεί και υπάρχει ο κίνδυνος, το ΔΝΤ, σε συνεργασία με επιθετικούς διεθνείς επενδυτές και εγχώριους διεφθαρμένους πολιτικούς, να μετατρέψουν τη χώρα σε Βαλκανική επαρχία. Η συμπεριφορά αυτή δεν έχει σκοπό το οικονομικό κέρδος, αλλά πρωτίστως την ικανοποίηση του άγριου ενστίκτου και της απάνθρωπης εμπάθειας μιας ομάδας ψυχικά διαταραγμένων ατόμων. Η παρούσα κυβέρνηση έχει κατονομάσει το ΔΝΤ ως τον υπαίτιο της αποτυχίας των διαπραγματεύσεων και έχει καλέσει επανειλημμένα την Ευρώπη να απαλλάξει με "πολιτική βούληση" πλήρως την Ελλάδα από αυτό. Δυστυχώς, όμως, παρανοεί το γεγονός ότι είναι ανώτερο και ισχυρότερο των Ευρωπαϊκών θεσμών, οι οποίοι χαρακτηρίζονται από δειλία, ανωριμότητα και απροθυμία να παρέμβουν στις επιταγές της διεθνούς Εξουσίας. Η αντίσταση του Πρωθυπουργού στο ΔΝΤ παρομοιάζεται με εκείνη του Λεωνίδα και των 300 Σπαρτιατών που επιχείρησαν να σταματήσουν τους Πέρσες στη μάχη των Θερμοπυλών.
Επειδη, όμως, σήμερα δεν διανύουμε τόσο ηθικές εποχές και σε ηψηλό πολιτικό επίπεδο συμβαίνουν πολλές παρασκηνιακές διαβουλεύσεις, είναι πιθανή η ύπαρξη μυστικής συνεργασίας της Κυβέρνησης με το ΔΝΤ, η οποία οδηγεί το λαό σε ελεγχόμενη απόγνωση και τρόμο με σκοπό να ανανεωθεί η ανοχή του και να δεχθεί νέο κύκλο βαρειών οικονομικών μέτρων, τα οποία δεν μπορούσαν εισηγηθούν από το προηγούμενο καθεστώς, αλλά τώρα φαίνεται ότι θα είναι επιλογή του ίδιου. Τα αμφιλεγόμενα σημεία που προδίδουν κάτι τέτοιο είναι η ανεξήγητη αντοχή μιας άπειρης και αδύναμης κυβέρνησης σε πολλαπλές διεθνείς διαπραγματεύσεις, η αναντιστοίχα υποσχέσεων και καθησυχασμού με την εικόνα αναποτελεσματικότητας, πανικού και κατάρρευσης και η ύποπτη συμπεριφορά των στελεχών στη προσωπική τους ζωή. Η κατάσταση ομοιάζει με εκείνη του 2010, όταν η τότε Κυβέρνηση υποκίνησε κρυφά, με πλασματικά κριτήρια και μεγάλα προσωπικά ανταλλάγματα τη συμμετοχή του ΔΝΤ, ως δήθεν σωτήρα. Αν επαληθευθεί το δυστυχές σενάριο, τότε φτάσαμε στο σημείο ο ίδιος ο Λεωνίδας να προκύψει Εφιάλτης.
Αναγνώστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου